Bez słońca ani rusz! Czyli ja w taki dzień, jak dziś.

Nie, nie lubię zimna.

Nie lubię pochmurnych, ciemnych dni.

Wysysają ze mnie całą energię.

Nie mam siły i ochoty na nic.

Czasem zastanawiam się, czy nie powinnam żyć bliżej równika.

Owszem, powinnam.

Nie potrzebuję upałów.

Wystarczy słońce.

Dużo słońca.

Moje ciało błaga o witaminę D.

Kiedy nastaje wiosna, ale taka prawdziwa ciepła i jasna, a nie taka która panowała jeszcze tydzień temu, od razu odzyskuję siły.

Czuję się jak księżniczka wybudzona z długiego snu. Mogę tańczyć, skakać, biegać, w międzyczasie gotować, piec, prasować, sprzątać, robić zakupy i jeszcze po południu iść do pracy.

Czasem zdarza mi się gadać do zwierząt i roślin.

Brzmi groźnie?

No przecież właśnie tak robią księżniczki we wszystkich bajkach.

To dziś. Kocham takie dni i poczucie, że ten dzień wykorzystałam w 100%.

Godzina 8:00 rano a ja już sporą część obowiązków domowych miałam za sobą. A zimą? O tej porze ledwo otwierałam jedno oko. Zero motywacji do czegokolwiek.

Dodatkowo w te widniejsze pory roku łatwiej mi jest się skoncentrować. Jestem wydajniejsza.

Nie wspomnę już, że słońce w naszym życiu eliminuje wiele chorób.

Jak jest ciepło, życie jest inne. Inaczej się ubierasz, inaczej traktujesz ludzi.

Chce się żyć!

SŁONECZKO ŚWIEĆ <3

    Ev.